13. Evangelist met een megafoon

Alex Jones is ’s werelds invloedrijkste complotdenker. Hij heeft zijn leven gewijd aan het bestrijden van de Nieuwe Wereldorde. ‘We worden voorgelogen. Europa neemt ons land over.’

Dit is het dertiende hoofdstuk van het in 2016 verschenen boek Complotdenkers. Elke dag verschijnt er een hoofdstuk op De Halve Waarheid. Bekijk hier het overzicht van alle hoofdstukken.

Een steevast terugkerend element in veel samenzweringstheorieën over de geheime elite – of die nu uit Illuminati, Vrijmetselaars, joden of een combinatie daarvan bestaat – is angst voor internationalisme. Internationale samenwerking is verdacht, zo luidt een van de leerstellingen van het complotgeloof. De duistere krachten die achter de schermen aan de touwtjes trekken, zijn er op uit om zo onze nationale macht uit te hollen.

Deze overtuiging uit zich in een diep wantrouwen jegens internationale instanties. Samenzweringsgelovigen moeten doorgaans niets hebben van ‘bedreigingen’ van de soevereine natiestaat zoals de Verenigde Naties of de Europese Unie (de ‘EUSSR’). Stiekem zijn zulke internationaal opererende instanties namelijk niets minder dan een eerste stap op weg naar een dictatoriale wereldregering: een Nieuwe Wereldorde.

De term New World Order, door complotdenkers vaak afgekort tot NWO, duikt voor het eerst op in de Verenigde Staten. Met name in de kringen van de radicaal rechtse John Birch Society klinken daar vanaf de jaren zestig met de regelmaat van de klok waarschuwingen voor een internationaal communistisch complot dat erop gericht zou zijn om het traditionele Amerika kapot te maken en te vervangen door een Nieuwe Wereldorde.

Over hoe het internationale communistische complot er precies uitziet en wie er bij betrokken zijn, zijn de conservatieve complotdenkers enigszins verdeeld.

Volgens de ene theorie vormen linkse politici de drijvende kracht achter de dreigende communistische machtsovername. Het begrip ‘links’ moet hierbij overigens breed worden opgevat. In de ogen van Robert Welch, de oprichter van de John Birch Society, is bijvoorbeeld ook de Republikeinse president Dwight Eisenhower ‘een agent van het communistische complot’. In een andere theorie komt het gevaar niet (alleen) van links, maar van het grootkapitaal, en wel in de vorm van de ‘internationale bankiers’. Die hebben volgens verscheidene Amerikaanse conservatieven in 1913 de Federal Reserve (het Amerikaanse stelsel van centrale banken) in het leven geroepen, om zo de geldstromen te manipuleren. In 1921 richtten ze vervolgens ook nog de Council of Foreign Relations (CFR) op die als schaduwregering zou gaan functioneren.

Een van de bekendste vertolkers van de laatste theorie is Gary Allen, die begin jaren zeventig het boekje None dare call it conspiracy schrijft. Bron van al het kwaad zijn volgens Allen de mensen die hij de ‘insiders’ noemt. Het zijn de machtigen der aarde: leden van vooraanstaande families zoals de Rothschilds en de Rockefellers die wereldwijd de dienst uitmaken. Via de CFR bepalen de machtige families het beleid van de Verenigde Staten, schrijft Allen. Elke Amerikaanse regering – of die nu Democratisch of Republikeins is – wordt gevuld met leden van deze organisatie. Om zijn bewering kracht bij te zetten eindigt Allen zijn boek zelfs met een vier pagina’s tellend overzicht van alle CFR-leden die Richard Nixon, die op het moment dat Allens boek verschijnt president is, heeft benoemd.

De complottheorieën over de Council of Foreign Relations zijn zo hardnekkig dat de denktank op een pagina met veel gestelde vragen op zijn website expliciet ontkent een geheime organisatie te zijn. Op dezelfde pagina ontkent de CFR ook onderdeel te zijn van twee andere organisaties die op de achterdocht van menige complotdenker kunnen rekenen: de door David Rockefeller opgerichte Trilaterale Commissie (een club die de samenwerking tussen de VS, West-Europa en Japan wil bevorderen) en de Verenigde Naties.

Zeker in ultrarechtse kringen in de VS worden de Verenigde Naties sinds jaar en dag gezien als een vehikel van links om de Amerikaanse soevereiniteit aan te tasten. In None dare call it conspiracy omschrijft Gary Allen de oprichting van de Verenigde Naties bijvoorbeeld als ‘de eerste grote succesvolle stap op weg naar een wereldsuperstaat’. Aan het eind van de twintigste eeuw raken Amerikaanse complotdenkers er zelfs van overtuigd dat de Verenigde Naties zwarte helikopters willen inzetten voor een militaire bezetting van de Verenigde Staten.

Dat de elite in Washington DC samenspant met de VN staat voor de tegenstanders van de NWO als een paal boven water. Zeker als er in 1992 met Bill Clinton voor het eerst een kind van de jaren zestig tot president wordt gekozen. Met zijn erkenning dat hij wel eens drugs heeft gebruikt, zijn losse seksuele moraal en zijn linkse praatjes vertegenwoordigt Clinton alles waarvan conservatief Amerika gruwt.

De NWO-tegenstanders zien hun bange vermoedens bevestigd als de FBI in 1993 wekenlang de ranch van sekteleider David Koresh in de buurt van Waco, Texas omsingelt. Als federale agenten het gebouw uiteindelijk bestormen, breken er branden uit. Daarbij komen 76 mensen, waaronder Koresh zelf, om het leven. Ultrarechtse militia-aanhangers beschouwen de aanval op de ranch als het zoveelste voorbeeld van een overheid die zich met veel te veel zaken bemoeit. Ze vrezen dat de regering de affaire bij Waco zal aangrijpen om het vuurwapenbezit aan banden te leggen. Voor hen is dat een gruwel: als de Amerikaanse burgers hun wapens moeten opgeven, kunnen ze straks immers geen tegenwicht meer bieden aan de troepen van de Nieuwe Wereldorde.

De bestorming van de ranch van David Koresh en zijn volgelingen vormt het beslissende moment in het leven van de dan negentienjarige Alex Jones. Jones, die als tiener None dare call it conspiracy verslindt, is ervan overtuigd dat Koresh en zijn volgelingen vredelievende mensen waren die geen zelfmoord pleegden – zoals blijkt uit officieel onderzoek – maar het slachtoffer werden van de Amerikaanse overheid.

Diezelfde overheid zit volgens Jones ook achter de terreuraanslag van Timothy McVeigh: een bomaanslag op een gebouw van de federale overheid in Oklahoma City waarbij 168 mensen om het leven komen en honderden gewonden vallen.

Dat McVeigh schuld bekent aan de aanslag overtuigt Jones niet. Hij is ervan overtuigd dat de aanslag in werkelijkheid een false flag-operatie was die McVeigh uitvoerde in opdracht van de FBI en het leger die de radicale militia-groepen in diskrediet wilden brengen. Allemaal bedoeld om er nieuwe, strenge wapenwetgeving doorheen te kunnen drukken.

De aanslag van McVeigh in 1995 past volgens Jones in een patroon. Hij meent dat de Amerikaanse overheid aan de lopende band schietpartijen en aanslagen orkestreert. Zo roept hij de luisteraars van zijn radioprogramma op 25 juli 2001 – zeven weken voor de aanslagen van 11 september – op om hun telefoon te pakken. ‘Alsjeblieft! Bel het Congres. Vertel hun dat we weten dat de overheid bezig is met de voorbereiding van terroristische acties.’

Het is mede aan deze oproep te danken dat Jones een fenomeen wordt onder complotdenkers. Die zien in hem een visionair die alle ellende van 9/11 ruim van tevoren voorspelde. Een profeet die voorzag wat er zou gaan gebeuren.

Op 11 september zelf begint Jones zijn radioprogramma opnieuw met een lange tirade tegen de Amerikaanse overheid. ‘U heeft net gezien hoe de overheid het World Trade Center heeft opgeblazen’, vertelt hij zijn luisteraars.

Hoewel complotdenkers die beschuldigingen meteen serieus nemen, zijn andere luisteraars minder enthousiast. ‘Ik raakte die dag 70 procent van de zenders kwijt die mijn programma doorgaven’, aldus Jones in een interview met Rolling Stone. Hij laat zich er niet door van de wijs brengen.

Bij elke nieuwe aanslag of schietpartij die in het nieuws komt, wijst Jones met een beschuldigende vinger naar de overheid. Die probeert, in samenwerking met de media, op deze manier weer eens om wapenbezitters in een kwaad daglicht te stellen, is zijn overtuiging.

Als eind 2012 op een school in het plaatsje Newtown een schietpartij plaatsvindt waarbij twintig jonge kinderen en zes volwassenen om het leven komen, neemt Jones het initiatief voor een petitie waarin hij de president oproept om de Britse CNN-presentator Piers Morgan het land uit te zetten. Die heeft na het bloedvergieten namelijk de euvele moed gehad om te pleiten voor het aan banden leggen van vuurwapenbezit.

Naar aanleiding de petitie besluit Morgan Jones in januari 2013 uit te nodigen voor een debat. Een echte discussie wordt het echter nooit. Presentator Morgan kan slechts met veel moeite af en toe het begin van een vraag formuleren. Jones neemt de uitzending compleet over en grijpt de geboden zendtijd aan om met de nodige stemverheffing zijn complottheorieën te delen met de kijkers.

Hij betoogt dat het aan banden leggen van het vuurwapenbezit in de Verenigde Staten onvermijdelijk zal leiden tot een wereldwijde dictatuur onder leiding van de ‘megabanken’. ‘Het recht om een wapen te bezitten is niet bedoeld om de eendenjacht mogelijk te maken, maar om ons te beschermen tegen een tirannieke overheid en misdadigers’, zegt Jones. Dat is voor de meeste CNN-kijkers vermoedelijk het duidelijkste deel uit zijn betoog, waarin het verder onder meer gaat over het opblazen van Building 7 van het World Trade Center, criminele elementen binnen het militair-industrieel complex, dodelijke ziekenhuisinfecties en de gevaren van Prozac.

Jones vreest voor een wereldwijde politiestaat, waar bankiers, industriëlen, politici en het leger volgens hem in het geniep aan werken. Daarbij schuwen ze geen enkel middel. Om hun doelen te bereiken jaagt de elite de bevolking angst aan met economische crises en met zogenaamde terreuraanvallen.

De theorieën waarin Jones gelooft, zijn divers maar de basis is simpel: de overheid is niet te vertrouwen en aan het in Amerika grondwettelijk vastgelegde recht om wapens te dragen, mag niet worden getornd.

Hij besluit daarom om zijn leven te wijden aan het bestrijden van de Nieuwe Wereldorde, de Federal Reserve, de Council of Foreign Relations en al die al die andere instituties die een bedreiging vormen voor de autonomie van de gewone Amerikaan.

Jones’ missie legt hem geen windeieren. Inmiddels is hij wereldwijd vermoedelijk de invloedrijkste complotdenker. Rondom zijn samenzweringstheorieën heeft hij een compleet imperium opgebouwd waarop menige tv-dominee jaloers kan zijn. De Texaan maakt films, heeft een radioprogramma en onderhoudt verscheidene websites. The Alex Jones Channel op YouTube heeft op het moment van schrijven een slordige 1,4 miljoen abonnees en Jones’ video’s op zijn YouTube meer dan 700 miljoen keer bekeken.

Dat succes maakt hem ook politiek interessant. Zoals tv-dominees af en toe christelijke politici in hun uitzendingen ontvangen, zo spreekt Jones regelmatig met Ron Paul: een libertariër die jarenlang in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden zat en verscheidene malen een mislukte gooi naar het presidentschap deed. Als Paul in de uitzending van Jones zit, gaat het vaak over zijn specialisme: economisch beleid. Paul spreekt daar graag over in Bijbelse apocalyptische termen. Zo waarschuwt hij regelmatig dat de ‘dag des oordeels’ aanstaande is voor de aandelen- of obligatiemarkt.

Hoewel Paul lang niet zo complotterig is als Jones komen hun ideeen wel vaak overeen. Ze willen de overheid zo klein mogelijk maken, het Amerikaanse stelsel van centrale banken afschaffen en het recht op wapenbezit behouden.

Als Donald Trump in 2015 besluit een gooi te doen naar het Amerikaanse presidentschap komt ook hij in de uitzending van Jones. Net als Jones grossiert Trump in complottheorieën. Zo beweert Trump jarenlang dat Obama niet in Amerika geboren is. Hij gelooft dat vaccinaties tot autisme kunnen leiden en hij suggereert tijdens de voorverkiezingen in 2016 dat opperrechter Antonin Scalia is vermoord (hij overleed in bed) en dat de vader van zijn belangrijkste Republikeinse tegenstrever, Ted Cruz, betrokken was bij de moord op John F. Kennedy.

‘Ik zal je niet teleurstellen’, belooft de vastgoedmagnaat in de uitzending van Jones. Hij ziet in de Texaanse talkshowhost een zielsverwant. Iemand die net als hij belachelijk wordt gemaakt door de politiek-correcte elite.

Jones kan zijn aantijgingen allemaal onderbouwen, zegt hij tegen Rolling Stone. ‘Criminelen zijn geneigd om op te scheppen. Omdat de globalisten over hun plannen praten, kan ik 95 procent van wat ik zeg onderbouwen met officiële documenten en berichten uit de mainstream pers.’

Hij reist de wereld over om te protesteren tegen wat hij de Bilderbergers noemt. Deze term is afgeleid van de Bilderberggroep: een door wijlen prins Bernhard opgerichte organisatie die sinds de jaren vijftig regelmatig conferenties organiseert waar topmensen uit de wereld van de politiek en het bedrijfsleven elkaar achter gesloten deuren treffen.

Deze combinatie van machtige mensen en geheimzinnigheid werkt bij complotdenkers als een rode lap op een stier. Volgens Gary Allen (de auteur van het eerdergenoemde None dare call it conspiracy) is de Bilderberggroep bijvoorbeeld de internationale tak van de CFR: een club die in het geniep werkt aan de Nieuwe Wereldorde.

Om zijn boodschap over het gevaar van de Bilderbergers uit te dragen, gaat Jones regelmatig met een megafoon op pad. Zo probeert hij in 2012 met een megafoonprotest een bijeenkomst van de jaarlijkse Bilderberg-conferentie in een hotel in de Amerikaanse staat Virginia te verstoren. ‘Dit is een criminele bijeenkomst. Verdwijn uit ons land’, roept hij naar de wereldleiders en CEO’s die zich in het Westfield Marriott hebben verzameld.

Ook zonder megafoon is de forsgebouwde Jones een indrukwekkende verschijning. Hij heeft een stem als een misthoorn en deinst er niet voor terug om die te gebruiken om de groten der aarde eens flink de waarheid te vertellen. ‘Sir, moeten we de Amerikaanse centrale bank en de CFR niet afschaffen’, vraagt hij in 1998 bijvoorbeeld tijdens een bijeenkomst aan een verbouwereerde George W. Bush, dan nog gouverneur van Texas. ‘We worden voorgelogen. Europa neemt ons land over’, voegt Jones daar nog aan toe als hij vervolgens door een bewaker naar buiten wordt begeleid.

Het is een terugkerend thema in Jones’ leven: hij wordt regelmatig opgepakt wegens ordeverstoringen. Dat maakt hem er bij zijn fans alleen maar populairder op. Voor hen is Jones een martelaar die wordt vervolgd vanwege zijn geloof.

Een van die fans is Micha Kat die Jones’ confronterende werkwijze overneemt. Kat belandt daardoor in grote problemen.

Morgen: ‘De Bilderberg-conferentie: vraagt u daar eens over als u durft’

Wat beweegt complotdenkers? Zijn het paranoïde geesten of lijkt hun geloof in samenzweringstheorieën eigenlijk nog het meeste op religie? Voor het boek Complotdenkers dompelde ik me onder in de wereld van de samenzweringsgelovigen. Ik sprak verscheidene Nederlandse complotdenkers. Van een herhaaldelijk veroordeelde ex-journalist die de jacht heeft geopend op pedo-netwerken tot een anti-vaccinatieactiviste die ervan overtuigd is dat de Holocaust zwaar wordt overdreven. En van een succesvolle ondernemer die meent de moord op John F. Kennedy te hebben opgelost tot een oprichter van een politieke partij die de luchtmacht wil inzetten tegen chemtrails sproeiende vliegtuigen. Nu is er een geactualiseerde editie met aandacht voor onder meer QAnon, coronacomplotten en Donald Trump. Koop de geactualiseerde editie van Complotdenkers nu. Het boek is bij elke boekwinkel te bestellen.


Geplaatst

in

door

Tags: